เรื่องเล่า ดร.ชา สนุก และสร้างสรรค์ 369

หนัง สั้น ส่วนมากจะเป็นหนังโฆษณาสินค้าหรือโครงการบางอย่าง โดยใช้เวลาเพียงเล็กน้อย เพื่อให้ผู้ชมเข้าในใจสรรพคุณของสินค้าหรือวัตุประสงค์ของโครงการได้ในเวลาอันสั้น

            บทความ สร้าง หนัง สั้น ไว้ในใจเพื่อแก้ปัญหาชีวิต ประกอบด้วยหัวข้อดังต่อไปนี้ คือ ความนำ ความหมายของคำว่า สร้าง หนังสั้น ไว้ในใจ เป้าหมายของการสร้างหนังสั้น ไว้ในใจ การหนังสั้นที่ดี กระบวนการสร้างหนังสั้น การสร้างหนังสั้นอย่างง่าย เรื่องราวของปรีชา เรื่องราวของไอลดา  เรื่องราวของบิน เรื่องราวของต้อย เรื่องราวของอาทิตย์ สรุป และคุยกับดร.ชา

1.ความนำ

            การสั่งจิตใต้สำนึกเพื่อความสำเร็จและความสุข ของคนเราจะประสบผลสำเร็จได้มากน้อยเพียงใด การสร้างมโนภาพ หรืออีกนัยหนึ่ง คือการสร้าง หนังสั้นแห่งความสำเร็จไว้ในใจหรือการสร้างมโนภาพ นับเป็นขั้นตอนที่สำคัญยิ่ง

            หากสามารถสร้าง หนังสั้น หรือภาพยนตร์สั้นแห่งความสำเร็จไว้ในใจได้ดีและชัดเจน โอกาสที่จะทำให้จิตใต้สำนึกยอมรับคำสั่งไว้อย่างเชื่อมั่นและฝังลึกย่อมมีมาก 

            การสร้างหนังสั้นแห่งความสำเร็จ เป็นการสอดคล้องกับหลักอุปนิสัยเจ็ดประการที่ทำให้บุคคลประสบความสำเร็จ (The 7 Habits of Highly Effective People) ของสตีเฟน อาร์ โควีย์ (Stephen R. Covey) ข้อสองที่ว่า จะต้องสร้างภาพแห่งความสำเร็จไว้ในใจก่อน (Begin with the End in Mind.)

            ในทางตรงกันข้าม หากการสั่งจิตใต้สำนึกนั้น ขาดการสร้างมโนภาพ หรือมีการสร้างมโนภาพแต่ไม่ชัดเจน ย่อมจะส่งผลให้การสั่งจิตใต้สำนึกไม่ได้ผลเท่าที่ควร

2. ความหมายของคำว่า การสร้างหนัง สั้น ไว้ในใจ

          คำว่า การสร้าง หนังสั้นไว้ในใจ หมายถึง การสร้างมโนภาพแห่งความสำเร็จในขณะที่จิต ตกอยู่ใต้ภวังค์ ให้สอดคล้องกับคำพูดที่เราได้ยินจากการที่จิตสำนึกออกเป็นคำสั่งจิตใต้สำนึก เพื่อให้จิตใต้สำนึกเข้าใจและจดจำคำสั่งของจิตสำนึกได้ง่าย

            หากจิตสำนึกออกคำสั่งจิตใต้สำนึกเป็นเพียงข้อความหรือประโยค โดยไม่มีการสร้างมโนภาพขึ้นมาประกอบ จิตใต้สำนึกอาจเข้าใจความหมายไม่ชัดเจนหรือเข้าใจคลาดเคลื่อน ซึ่งย่อมจะส่งผลทำให้จิตใต้สำนึกไม่อาจสร้างกลไกอัตโนมัติในเรื่องนั้น เพื่อสั่งให้ตัวเราลงมือปฏิบัติหรือกระทำ

3. เป้าหมายของการสร้างหนัง สั้น ไว้ในใจ

          การสร้างภาพยนตร์สั้นไว้ในใจ มีเป้าหมายอยู่ที่การทำให้มองเห็นลัพธ์ที่ต้องการจะได้จากการสั่งจิตใต้สำนึกได้อย่างชัดเจน

            เป้าหมายที่ต้องการในการสั่งจิตใต้สำนึก อาจมีได้หลายอย่าง เช่น เป้าหมายทางด้านการเงิน เป้าหมายทางด้านการงาน เป้าหมายทางด้านสุขภาพ เป็นต้น

            หากเราสามารถกำหนดเป้าหมายในการสั่งจิตใต้สำนึกได้ชัดเจนเท่าใด โอกาสที่เราจะประสบความสำเร็จตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ก็มีมากเท่านั้น

            การกำหนดเป้าหมายโดยสร้างหนังสั้นไว้ในใจ เปรียบเสมือนการที่เราได้ดูการโฆษณาในทีวี ซึ่งเราจะได้เห็นทั้งภาพเคลื่อนไหว และได้ยินเสียง แต่ถ้าไม่มีภาพเคลื่อนไหว มีแต่เสียงย่อมเปรียบเสมือนการฟังวิทยุ ซึ่งไม่สามารถสื่อสารได้ดีเท่ากับการสื่อสารทางทีวี

4.การสร้างหนัง สั้น ไว้ในใจที่ดี

          การนำเป้าหมายมาสร้างเป็นมโนภาพ ควรจะมีลักษณะ ดังนี้

            4.1 ต้องเป็นมโนภาพในเรื่องเป้าหมายโดยตรง (output)

            การกำหนดเป้าหมายที่เราต้องการ เป็นการระบุลงไปว่า ความต้องการที่แท้จริงของเราคืออะไร เช่น

                        4.1.1 เป้าหมายด้านการเงิน ฉันต้องการมีรายได้พิเศษ 400,000 บาท ภายในเวลาหนึ่งปี

                        4.1.2 เป้าหมายด้านการเรียน ฉันต้องการเรียนจบชั้นปริญญาตรีด้วยคะแนนเกียรตินิยม

                        4.1.3 เป้าหมายด้านการงาน ฉันต้องการสอบเข้ารับราชการให้ได้

                        4.1.4 เป้าหมายด้านสุขภาพ ฉันต้องการเป็นคนที่มีสุขภาพแข็งแรง มีจิตใจแจ่มใส

                        4.1.5 เป้าหมายด้านโรคภัยไข้เจ็บ ฉันต้องการหายป่วยอย่างเด็ดขาดจากโรคเบาหวาน หรือความดันโลหิตสูง 

                                                                                                              4.2 หนังสั้น สอดคล้องกับเป้าหมาย

            เมื่อได้กำหนดเป้าหมายเป็นตัวหนังสือที่อยู่ในลักษณะของคำพูด ข้อความ หรือประโยคแล้ว ให้นำเป้าหมายที่เป็นตัวหนังสือมาแปลงเป็นภาพยนตร์สั้น

            คำว่า ภาพยนตร์ หมายถึงการมีทั้งภาพ เสียง และการเคลื่อนไหว

5.กระบวนการสร้างหนัง สั้น ไว้ในใจ

          การสร้างมโนภาพ มีกระบวนการหรือขั้นตอน ดังนี้

5.1 ต้องทำให้ทำให้จิตตกอยู่ในภวังค์ก่อน

การที่จิตให้ตกอยู่ในภวังค์ จะทำให้จิตใต้สำนึกมีความพร้อมจะรับคำสั่งจากจิตสำนึก ส่วนวิธีการออกคำสั่งเพื่อให้จิตตกอยู่ในภวังค์ ได้กล่าวไว้โดยละเอียดแล้วในบทความ (6) การสั่งจิตใต้สำนึกจากข้างในตอน 1

     5.2 ออกคำสั่งจิตใต้สำนึกด้วยข้อความที่เป็นเป้าหมาย

         เมื่อจิตตกอยู่ในภวังค์แล้ว ให้เอาข้อความที่เป็นเป้าหมาย มาออกคำสั่งจิตใต้สำนึก โดยเป็นออกคำสั่งในใจ ซ้ำไปซ้ำมาหลาย ๆ ครั้ง ส่วนข้อความจะเป็นเช่นไร ขึ้นอยู่กับเป้าหมายว่าเป็นเป้าหมายด้านใด เช่น

          เป้าหมาย คือ ต้องการเงินจำนวน 200,000 บาทมาปลดหนี้ ภายในเวลา 6 เดือน

     5.3 ใช้จินตนาการสร้างมโนภาพหรือภาพยนตร์สั้นขึ้นมาให้สอดคล้องกับคำสั่งจิตใต้สำนึก

        ในขณะที่ออกคำสั่งจิตใต้สำนึกตามข้อ 5.2  ให้สร้างมโนภาพขึ้นมาให้เห็นเงินจำนวน 200,000 บาท เข้าไปอยู่ในบัญชีธนาคารของเราเรียบร้อยแล้ว

     5.4 สร้างอารมณ์ร่วมเพื่อให้เกิดความเชื่อมั่น

                        หากสั่งจิตใต้สำนึกและสร้างมโนภาพขึ้นมาด้วยความลังเลสงสัย ขาดอารมณ์ร่วม การสั่งจิตใต้สำนึกก็จะไม่ได้ผล ดังนั้น จึงต้องสร้างอารมณ์ให้สอดคล้องกับเป้าหมายที่ต้องการ เช่น

                        ในขณะที่สร้างมโนภาพเห็นเงิน 200,000 บาท อยู่ในบัญชีธนาคาร ก็ควรจะสร้างอารมณ์ให้เบิกบานและดีใจที่เห็นเงินเข้าไปอยู่ในบัญชี

                        ความสำคัญของการสร้างอารมณ์

                        การสร้างอารมณ์ร่วมนี้สำคัญอย่างไร ขอให้นึกถึงการแสดงละคร การแสดงภาพยนตร์ หากนักแสดง แสดงอย่างไร้อารมณ์หรือแสดงอารมณ์ไม่สอดคล้องกับบท คนดูก็จะไม่ชอบเพราะตีบทไม่แตก หรือนักร้อง ร้องเพลงย่างไร้อารมณ์ ไม่สอดคล้องกับเนื้อร้อง คนฟังก็จะรู้สึกว่า การร้องเพลงของนักร้องคนนั้นไม่ไพเราะ

การสั่งจิตใต้สำนึกจากข้างในพร้อมกับสร้างหนังสั้น ควรจะใช้เวลาครั้งละราว 15-30 นาที แต่ท่านอาจจะเผลอหลับไปก่อนก็ได้ ซึ่งก็ดีเพราะจะทำให้ท่านหลับสบาย

                        เพื่อให้ท่านผู้อ่านเข้าใจกระบวนการสร้างภาพยนตร์สั้นไว้ในใจหรือการสร้างมโนภาพ ผมจะขอนำเรื่องราวของคนที่ผมรู้จักคุ้นเคยมาเป็นตัวอย่างประกอบในหัวข้อลำดับถัดไปเป็นด้าน ๆ      

6.การสร้างหนังสั้น ไว้ในใจอย่างง่าย

          การสร้างมโนภาพประกอบการสั่งจิตใต้สำนึก อาจจะไม่ต้องทำในขณะที่จิตตกอยู่ในภาวะภวังค์แล้วตามข้อ 5. ซึ่งเป็นการสั่งจิตใต้สำนึกจากภายใน หากเป็นการสั่งจิตใต้สำนึกจากภายนอก กล่าวคือ ในขณะที่สวดหรือท่องข้อความที่เป็นเป้าหมายด้วยเสียงอันดังพอประมาณ เราอาจหลับตาพร้อมกับสร้างมโนภาพไปด้วยก็ได้ ซึ่งก็ได้ผลดีเช่นกัน แต่ทั้งนี้ต้องไม่ลืมสร้างอารมณ์ให้สอดคล้องกับข้อความที่เป็นเป้าหมาย

ข้อสำคัญประการหนึ่งของการสั่งจิตใต้สำนึกจากภายนอก คือ ท่านควรจะทำในช่วงก่อนเข้านอน และหลังตื่นนอนแล้ว ทุกวัน ครั้งละประมาณ 5 นาที โดยอาจทำในห้องนอน ห้องพระ หรือสถานที่อื่น ๆ ที่มีความเงียบ หากหลับตาด้วยก็จะทำให้สร้างมโนภาพได้ง่าย

7. เรื่องราวของปรีชา

          ปรีชาเป็นข้าราชการบำนาญ มีโครงการจะสร้างบ้านหลังใหม่บนที่ดินที่มีอยู่แล้ว แต่เขาคิดว่า เนื้อที่ดินทีมีอยู่ยังไม่มากพอจะสร้างบ้านในฝันได้เพราะขาดบริเวณรอบบ้าน เพื่อทำให้บ้านน่าอยู่ อยู่มาวันหนึ่ง ดำ ซึ่งมีที่ดินอยู่ติดกับที่ดินของเขา ร้อนเงิน ต้องการเงินก้อนหนึ่งไปใช้จ่ายในครอบครัว ได้แจ้งให้เขาทราบว่าประสงค์จะขายที่ดินให้เขาในราคากันเอง จำนวน 400,000 บาท

            ความต้องการ

            ปรีชาเห็นว่า เป็นราคาที่ไม่แพง ประกอบกับเขาเองก็ต้องการที่ดินเพื่อสร้างบ้านเพิ่มเติมอยู่แล้ว จึงตอบรับหลักการไว้ เขาคิดว่า ไม่อยากจะถอนเงินที่มีอยู่มาซื้อ แต่ควรจะหารายได้เพิ่มเติมจากความรู้ความสามารถที่มีอยู่  โดยมีเป้าหมายว่า จะต้องหารายได้เพิ่มเติมจำนวน 400,000 บาทให้ได้ภายในเวลา 1 ปี ปรีชาจึงดำเนินตามกระบวนสร้างมโนภาพ ดังนี้

             การออกคำสั่งจิตใต้สำนึกและการสร้างหนังสั้น

          การออกคำสั่งจิตใต้สำนึก

            ก่อนนอน และหลังตื่นนอนทุกวัน ปรีชาได้นอนหงายบนที่นอนพร้อมกับหลับตาลง สั่งให้ร่างกายและจิตผ่อนคล้ายพร้อมสั่งให้หลับลึก เพื่อให้จิตตกอยู่ในภาวะภวังค์ แล้วออกคำสั่งจิตใต้สำนึก ดังนี้

            “ ด้วยพลังจิตใต้สำนึกอันไร้ขอบเขต ขอให้ฉันสามารถหารายได้เพิ่มเติมจำนวน 400,000 บาท เพื่อนำมาซื้อที่ดินเพิ่มเติมภายในเวลาปี 2564”

            การสร้างหนังสั้น

            ในขณะเดียวกัน ปรีชาได้สร้างมโนภาพเห็นเงินจำนวน 400,000 บาท ที่ได้มาจากการหารายได้เพิ่มเติมไหลเข้าบัญชีธนาคารของเขา เขามองเห็นตัวเลขบัญชีอย่างชัดเจน เขามีอารมณ์เบิกบานที่มองเห็นเงินเข้าบัญชี หลังจากนั้น เขาได้นำเงินจำนวนดังกล่าวจ่ายให้เจ้าของที่ดิน และได้ไปโอนที่ดิน ณ สำนักงานที่ดิน

            เขามีอารมณ์สดชื่นและเบิกบานยิ่งขึ้น เมื่อได้มีการโอนที่ดินมาเป็นชื่อของเขา

8.เรื่องราวของไอลดา

          ไอลดา เพิ่งครบวัยเบญจเพส เรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศไทย ขณะนี้ทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง

            เธอเห็นว่า ในยุคสมัยนี้ การเรียนจบแค่ระดับปริญญาตรีอาจจะไม่เพียงพอ อย่างน้อยที่สุดจะต้องเรียนจบปริญญาโท แต่ฐานะทางบ้านของเธอไม่สู้ดีนัก จึงไม่สามารถส่งเสียเธอเรียนปริญญาโทให้จบรวดเดียวได้ ดังนั้น เธอจึงต้องการหาเงินสักก้อนหนึ่งราว 150,000 บาท เพื่อเป็นทุนค่าใช้จ่ายเรียนต่อปริญญาโท

            ความต้องการของไอลดา

          ต้องการหารายได้เพิ่มเติม 150,000 บาท เพื่อเป็นทุนค่าใช้จ่ายเรียนต่อปริญญาโท

            คำสั่งจิตใต้สำนึกและการสร้างหนังสั้น

          คำสั่งจิตใต้สำนึก

          “ ด้วยพลังแห่งจิตใต้สำนึกอันไร้ของเขต ขอให้ฉันสามารถหารายได้เพิ่มเติมจำนวน 150,000 บาท ภายในปี 2564 เพื่อเป็นทุนในการเรียนต่อปริญญาโท ”

การสร้างหนังสั้น

            ในขณะออกคำสั่งจิตใต้สำนึกดังกล่าว ไอลดาใช้จินตนาการสร้างมโนภาพ มองเห็นเงินจำนวน 150,000 บาท อยู่ในบัญชีธนาคารของเธอ ซึ่งเป็นรายได้จากอาชีพเสริมอย่างหนึ่งของเธอ

            เธอมองเห็นตัวเองใช้เวลาล่างประกอบอาชีพเสริม ซึ่งเป็นงานที่เธอชอบและถนัด และมองเห็นผู้คนจำนวนมากเข้ามาอุดหนุนสินค้าของเธออย่างล้นหลาม

            สุดท้ายเธอมองเห็นตัวเองเรียนจบปริญญาโทสมความมุ่งหมาย มีญาติมิตรได้แสดงความยินดีเป็นจำนวนมาก

9.เรื่องราวของบิน

            บินเรียนจบปริญญาตรีแล้ว อายุอานามก็ไม่น้อย แต่ยังไม่มีการงานที่มั่นคง ตระกูลของบินเป็นข้าราชการ แน่นอนทุกคนในตระกูลย่อมอยากให้บินประกอบอาชีพรับราชการ เพราะเป็นอาชีพที่มั่นคง แม้จะมีวิกฤตอย่างโรคโควิด-19 ระบาด อาชีพนี้ก็ไม่กระทบกระเทือน ผิดกับหลายอาชีพในภาคเอกชนที่ได้รับผลกระทบมาก ผู้เป็นเจ้าของกิจการต้องปิดกิจการ ผู้ที่เป็นพนักงานหรือลูกจ้างต้องตกงาน

            อาชีพรับราชการเป็นอาชีพที่เข้ายาก

          อาชีพรับราชการเป็นอาชีพที่สอบเข้ายาก แม้เงินเดือนไม่มาก แต่ก็เป็นอาชีพยอดนิยมของคนไทย เพราะนอกจากเป็นอาชีพที่มั่นคงแล้ว ในสังคมชนบทยังยกย่องว่าเป็นอาชีพที่มีเกียรติสูง เป็นที่นับหน้าถือตา ดังนั้น ในการสอบแข่งขันเข้ารับราชการแต่ละครั้งจึงมีผู้สมัครสอบเข้าแข่งขันมาก จำนวนหลายหมื่นคน บางครั้งมีจำนวนมากเป็นหลักแสน

            ความต้องการหรือเป้าหมายของบิน

            บินต้องการสอบบรรจุเข้ารับราชการสักแห่งหนึ่ง เพื่ออนาคตของตัวเขาเอง และเพื่อให้พ่อแม่ญาติพี่น้องภูมิใจและสบายใจ เขาเคยสอบเข้าแข่งขันเข้ารับราชการบางแห่งมาบ้าง แต่ยังไม่สมหวัง อายุของเขาก็มากขึ้นทุกวัน ดังนั้น เขาจึงอยากมุมานะเตรียมตัวสอบบรรจุอย่างจริงจังสักครั้ง

            การสั่งจิตใต้สำนึกและการสร้างหนังสั้น

            การสั่งจิตใต้สำนึก

          ก่อนนอนทุกคืน และหลังตื่นนอนทุกเช้า บินได้ดำเนินการสั่งกายและจิตให้ผ่อนคลายและให้หลับลึกตามกระบวนการสั่งจิตใต้สำนึกให้ตกอยู่ในภวังค์  เพื่อให้จิตใต้สำนึกพร้อมที่จะรับคำสั่งจากจิตสำนึก ต่อจากนั้น บินสั่งจิตใต้สำนึกว่า

            “ ด้วยพลังของจิตใต้สำนึกอันไร้ขอบเขต ฉันจะต้องมุมานะสอบแข่งขันเข้ารับราชการ กรม ก. ในปี 2564    ( ปีที่เปิดสอบ) ให้ได้ เพื่ออนาคตอันสดใสของฉัน ”

            โดยเขาสั่งซ้ำ ๆ หลายครั้ง

            การสร้างหนังสั้น

          ในขณะที่สั่งจิตใต้สำนึกซ้ำ ๆ หลายครั้ง บินได้สร้างมโนภาพตาม โดยมองเห็นรายชื่อของเขาติดบนประกาศรายชื่อผู้สอบแข่งขันเข้ารับราชการกรม ก.ได้ตามที่ตั้งไว้ ด้วยความรู้สึกดีใจและตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

            เขามองเห็นพ่อแม่ ญาติพี่น้องที่ใกล้ชิดต่างแสดงความยินดีกับเขา

            เขามองเห็นภาพของเขาแต่งเครื่องแบบข้าราชการไปทำงาน

10.เรื่องราวของต้อย

            ต้อยเป็นชายวัยกลางคน เขามีความฝังใจในเรื่องโรคมะเร็ง เพราะเขามีญาติใกล้ชิดเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง ทำให้เขาระมัดระวังอาหารการกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื้อสัตว์ เขาไม่ยอมแตะต้องเลย ยิ่งกว่านั้น เขายังชอบวิ่งออกกำลังกายเกือบทุกวันที่ไม่ติดภารกิจอะไร วันละหลายกิโลเมตร

            เขาเชื่อว่า การไม่ยอมกินเนื้อสัตว์ และวิ่งออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอจะทำให้เขาปลอดภัยจากการเป็นโรคมะเร็ง

            อย่างไรก็ตาม เขาไม่ชอบไปตรวจสุขภาพร่างกายประจำปี เมื่อมีอาการไม่สบาย ทำให้เขาคิดว่า เขาป่วยเป็นโรคนี้โรคนั้น บางครั้งก็คิดว่า เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน ในที่สุด ทำให้เกิดโรคเครียดและวิตกกังวลเป็นอย่างมาก

            ความต้องการของต้อย

            เขาต้องการจะหายจากโรคเครียด

            การสั่งจิตใต้สำนึกและการสร้างหนังสั้น

          การสั่งจิตใต้สำนึก

          “ ด้วยพลังอำนาจแห่งจิตใต้สำนึกอันไร้ขอบเขต ฉันเชื่อมั่นว่า สุขภาพร่างกายของฉันแข็งแรงดี ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บที่ร้ายแรงใด ๆ ฉันจะยังมีชีวิตยืนยาวไปอีกนาน ”

            การสร้างหนังสั้น

           ในขณะที่ออกคำสั่งจิตใต้สำนึก  ต้อยสร้างมโนภาพเห็นตัวเองวิ่งออกกำลังกายพร้อมกับครอบครัว เห็นตัวเองยอมไปตรวจเช็คร่างกายเพื่อให้ทราบชัดเจนว่า ไม่ได้ป่วยเป็นโรคอะไรอย่างที่เขาคิดเอาเอง และผลการตรวจก็ออกมาอย่างที่เขาคิดไว้  และเขาจะมีชีวิตยืนยาวต่อไปอีกไม่น้อยกว่า 40 ปี

11.เรื่องราวของอาทิตย์

          อาทิตย์ ประกอบอาชีพรับราชการ มีอายุราว 35 ปี ในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา การประกอบอาชีพรับราชการของเขาก็ลื่นไหลดี แต่ตอนนี้ชีวิตรับราชการมาถึงตอนที่เรียกว่า คอขวด หมายความว่า ตำแหน่งมีน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับจำนวนผู้มีสิทธิ์สอบ นั่นคือ ตำแหน่งชำนาญการพิเศษ หรือตำแหน่งซีแปดนั่นแหละ

            เขาสอบคัดเลือกไปแล้วสองครั้ง ผลออกมาก็คือเขาสอบตก หลังจากนั้น ทำให้เขากลายเป็นที่มีความเครียดและเซื่องซึม ไม่ร่าเริงแจ่มใสเหมือนเมื่อก่อน เพราะเขามัวแต่จมปลักอยู่กับความผิดหวังในการสอบ

            ความต้องการของอาทิตย์

          เขาต้องการสอบระดับแปดให้ได้ในคราวต่อไป เพื่ออนาคตของตัวเขาและครอบครัว

            คำสั่งจิตใต้สำนึกและการสร้างหนังสั้น

            คำสั่งจิตใต้สำนึก

          “ด้วยพลังของจิตใต้สำนึกอันไร้ขอบเขต ขอให้ฉันสอบเลื่อนตำแหน่งเป็นระดับชำนาญการพิเศษได้ในการสอบครั้งต่อไป ”

            การสร้างหนังสั้น

          ในการออกคำสั่งจิตใต้สำนึกดังกล่าว อาทิตย์ได้ใช้จินตนาการสร้างมโนภาพ มองเห็นตัวเขามีชื่ออยู่ในประกาศผลผู้สอบคัดเลือกตำแหน่งชำนาญการพิเศษได้

            เขามองเห็นตัวเขาเตรียมตัวสอบอย่างเต็มที่เพื่อให้ตัวเขาสอบได้ โดยแก้ไขข้อบกพร่องหรือจุดอ่อนของเขาในการสอบครั้งที่แล้วทุกประการ

            เขามองเห็นคนในครอบครัวและญาติมิตรของเขาได้แสดงความยินดีในความสำเร็จของเขา

12.ข้อควรทราบและควรระวังในการสร้างหนังสั้นไว้ในใจ

          การสั่งจิตใต้สำนึกพร้อมกับสร้างหนังสั้นไว้ในใจ มีข้อควรทราบและควรระวัง ดังนี้

            12.1 ต้องสร้างด้วยความคิดที่เป็นบวกและสร้างสรรค์เท่านั้น

            การแก้ปัญหาชีวิต ต้องแก้ด้วยความคิดที่เป็นบวกและสร้างสรรค์เท่านั้น เพราะเป็นความคิดที่ปลอดภัยและเป็นประโยชน์ต่อตัวเอง คนรอบข้าง และสังคม

            ขออย่าได้คิดแก้ปัญหาชีวิตด้วยความคิดที่เป็นลบ เพราะเป็นความคิดที่ทำลายตนเอง คนรอบข้าง และสังคม

            12.2 ต้องเป็นความคิดที่ชอบด้วยกฎหมาย

            ความคิดบวกบางอย่าง เป็นความคิดสร้างสรรค์และเป็นความคิดที่ออกนอกกรอบ แต่ต้องไม่เป็นความคิดที่ผิดกฎหมาย หากยังไม่ได้มีการแก้กฎหมายในเรื่องนั้น ก็ไม่ควรนำมาใช้ในการสั่งจิตใต้สำนึก เพราะหากท่านได้ลงมือกระทำจริงตามที่คิดไว้ อาจจะทำให้ท่านถูกดำเนินคดีได้

            12.3 ต้องทำให้จิตใต้สำนึกยอมรับคำสั่งโดยปราศจากข้อสงสัย

            เมื่อได้สั่งจิตใต้สำนึกพร้อมสร้างภาพแห่งความสำเร็จไว้ในใจแล้ว หลายท่านอาจจะพบว่า ทำไมไม่ได้ผลเสียที หากเป็นเช่นนี้ แสดงว่า ต้องมีอะไรบางอย่างผิดพลาด ทำให้จิตใต้สำนึกเกิดความขัดแย้งกับตัวท่านว่า ตัวท่านต้องการอะไรกันแน่

            หากเป็นเช่นนี้ ผมขอแนะนำให้ท่านทบทวนดูว่า การกำหนดเป้าหมายของท่าน เป็นเป้าหมายที่ท่านต้องการจริงไหม เป็นเป้าหมายที่ใหญ่เกินศักยภาพของท่านหรือไม่ หากเป็นเป้าหมายที่ไม่ใช่ความต้องการอย่างแท้จริง หรือเป็นเป้าหมายที่ใหญ่เกิดขีดความสามารถของท่านมาก เวลาท่านออกคำสั่งจิตใต้สำนึก ท่านก็จะสั่งด้วยความลังเลสงสัย

            การกำหนดเป้าหมายต้องกำหนดให้เหมาะสมกับความต้องการและขีดความสามารถของแต่ละคน ดังนั้น ก่อนจะกำหนดเป้าหมาย ควรที่จะพิจารณาให้ดีก่อนจะตัดสินใจ หากไม่ใช่ความต้องการที่แท้จริงของท่าน หรือเป็นเป้าหมายที่มีขนาดใหญ่จนเกินไปสำหรับท่าน ก็ไม่ควรที่จะเลือกเอาเป้าหมายนั้น เพราะจะไม่มีทางสำเร็จ และจะทำให้ท่านเสียเวลาและเสียความรู้สึกเปล่า ๆ

13.สรุป

          การสร้างหนังสั้นแห่งความสำเร็จ ไว้ในใจ เพื่อแก้ปัญหาชีวิต เป็นการเล่าเรื่องของการสั่งจิตใต้สำนึกพร้อมกับการใช้จินตนาการสร้างมโนภาพหรือหนังสั้นแห่งความสำเร็จไว้ในใจ ในทำนองเดียวกันกับการทำหนังโฆษณาในทีวี

            การสั่งจิตใต้สำนึกโดยไม่มีการใช้จินตนาการสร้างมโนภาพ จะทำให้ประสิทธิภาพและประสิทธิผลผลของการสั่งจิตใต้สำนึกลดลงหรือล้มเหลว

            ทั้งนี้ การสร้างหนังสั้นประกอบการสั่งจิตใต้สำนึก ต้องเป็นมโนภาพของเป้าหมายที่ตั้งไว้ และต้องเป็นมโนภาพที่มีอารมณ์สอดคล้องกับเป้าหมาย มิใช่เป็นมโนภาพแบบไร้อารมณ์หรือไร้ชีวิตจิตใจ หรือขัดแย้งกับเป้าหมาย

            สำหรับความคิดเห็นเพิ่มเติม กรุณาติดตามได้ในหัวข้อ คุยกับดร.ชา ท้ายบทความนี้

คุยกับดร.ชา

          คู่สนนทนาของผมในวันนี้ คือ คุณบุญญสรณ์หรือคุณเอม ซึ่งเป็นคู่สนทนาในบทความ โรคซึมเศร้า อาจป้องกันและรักษาได้ด้วยจิตใต้สำนึก

            “สวัสดี คุณเอม วันนี้เรามาคุยกันต่อเกี่ยวกับเรื่องจิตใต้สำนึกอีกครั้งหนึ่ง แต่คราวนี้จะเน้นไปที่การสร้างมโนภาพ” ผมทักทายก่อนพร้อมบอกทิศทางการสนทนา

            “ สวัสดีค่ะ อาจารย์ ถ้าเป็นการพูดคุยกันในเรื่องของการสร้างมโนภาพหรืออีกนัยหนึ่งการสร้างหนังสั้นแห่งความสำเร็จ ขึ้นไว้ในใจ ดิฉันเข้าใจดังนี้ คือ

            การสร้าวงมโนภาพหรือจินตทัศน์ คือ การคิดในสิ่งทียังไม่เกิดขึ้น แต่เราอยากจะให้เกิดขึ้นจริง ๆ ส่วนใหญ่จะใช้คิดในแง่บวกมากกว่าแง่ลบ เช่น ตอนเป็นเด็กเราประทับใจครูที่อบรมสั่งสอนเรามา แล้วเราก็คิดถึงอนาคตว่า หากเราเป็นครูเราจะอบรมสั่งสอนลูกศิษย์อย่างไร จะพูดอะไรกับเขา จะยืน เดิน นั่ง และสวมเสื้อผ้าอย่างไร อย่างนี้ไหมค่ะ อาจารย์ แต่ความจริงมันอาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้

            เหมือนอย่างการมองดูภาพ ดิฉันก็จะมโนว่า ดูคู่เราหรือครอบครัวเรา อบอุ่น มั่นคง ร่มเย็น มีความไว้วางใจซึ่งกันและกัน อาจารย์คิดว่า เป็นเช่นนั้นไหมคะ ” คุณเอมรีบร่ายยาวมาก่อนที่ผมจะถาม

            “ก็ในทำนองนั้น แต่ยังไม่ตรงกับที่อาจารย์ตั้งใจจะพูดในวันนี้เสียทีเดียว

            คำว่า สร้างหนังสั้นแห่งความสำเร็จไว้ในใจในบทความนี้ อาจารย์หมายถึงว่า ในการสั่งจิตใต้สำนึก เราควรจะใช้จินตนาการสร้างภาพแห่งความสำเร็จ หรือหนังสั้นแห่งความสำเร็จไว้ในใจก่อน เพราะภาพแห่งความสำเร็จจะเป็นตัวนำทางหรือดึงดูดให้เรามุ่งมั่นไปยังจุดนั้น ” ผมอธิบายเพิ่มเติม

            “ อ๋อ ดิฉันเข้าใจแล้ว คำว่า มโนภาพในบทความนี้ อาจารย์ใช้ศัพท์ว่า หนังสั้น ถูกต้องไหม  กล่าวคือ เป็นหนังสั้นที่เราจินตนาการขึ้นมาถึงเป้าหมายที่เราตั้งไว้ว่า หากสำเร็จแล้วรูปร่างหน้าตาจะเป็นเช่นไร ซึ่งจะทำให้เรามีความมานะบากบั่นและมุ่งมั่นไปสู่เป้าหมายนั้น ” คุณเอมลองอธิบายใหม่

            “ ถูกต้องแล้ว คุณเอม เพราะหากคนเรามุ่งหวังจะได้หรือจะเป็นอะไรในอนาคต ก็ควรจะสร้างภาพแห่งความสำเร็จไว้ก่อน และควรเป็นภาพที่มีชีวิตชีวา เคลื่อนไหวได้หรือเป็นหนังสั้นนั่นแหละ ไม่ใช่ภาพนิ่ง ” ผมขยายความให้คุณเอมเพิ่มเติม

            “ อย่างดิฉันนี้ ก่อนที่จะได้แต่งงานกับสามี ต้องผ่านขั้นตอนการเป็นแฟนหรือคู่รักกันมาก่อน ในช่วงเป็นแฟนหรือคู่รักกัน เราก็สร้างภาพในฝันของเราว่า เราจะแต่งานกันในอนาคต ไม่ว่าจะมีปัญหาอุปสรรคใด ๆ เราก็จะฟันฝ่าไปให้ได้ เมื่อคิดอดีตในเรื่องนี้ดิฉันก็อดจะรู้สึกหัวใจเต้นแรงไม่ได้ ” คุณเอมพูดย้อนไปเมื่อสมัยยังเป็นสาว ๆ พร่อมกับหน้าแดงเล็กน้อย

            “ ดีมากคุณเอม การยกเอาเรื่องความรักมาเป็นตัวอย่างของการสร้างภาพแห่งความสำเร็จไว้ในใจ นับว่า เข้าใจได้ง่ายดี ” ผมพูดเสริมความเห็นคุณเอม

            “ ตามตัวอย่างที่อาจารย์ยกมาเล่า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของคุณปรีชา คุณไอลดา คุณบิน คุณต้อย หรือคุณอาทิตย์ ดิฉันเห็นว่า มีประโยชน์มาก เพราะคนทีมีปัญหาชีวิตในทำนองนี้มีมาก หากได้อ่านแล้วลองเอาไปปฏิบัติดู ก็น่าจะแก้ปัญหาชีวิตได้ไม่ยาก

            อย่าดิฉัน คิดว่า จะลองเสร้างหนังสั้นแห่งความสำเร็จ เรื่องหาเงินล้านบาท คือ ดิฉันมีที่ดินอยู่บ้าง หากขายได้ราคาคงไม่น้อย ” คุณเอมอดอวดไม่ได้ว่า มีทรัพย์ไม่น้อยเหมือนกัน

            “ อาจารย์คิดว่า สำเร็จแน่ เพราะเรามีสินทรัพย์ที่จะแปลงเป็นเงินได้อยู่แล้ว ไม่ใช่นึกฝันลม ๆ แล้ง ๆ เหมือนอย่างหลายคนคิด

            วันนี้อาจารย์คงขอรบกวนเท่านี้ ขอขอบคุณมาก และขอให้ขายทีดินได้สำเร็จ ได้ราคาหลายล้าน” ผมกล่าวปิดฉากการสนทนาพร้อมกับอวยพรให้คุณเอมสมหวัง

            “ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์”

            ดร.ชา

       11/02/21